Per tutti quelli che non ci sono più… #ognissanti
SILENZIO / CISZA z TŁUMACZENIEM na j.polski, 2018)
C’è qualcosa di familiare
nel silenzio delle tombe,
nel profumo del muschio
riposante sulle fotografie,
come fosse una coltre
nel solitario inverno
che avvolge i dolori,
gl’incolmabili vuoti.
Quel silenzio
seduto sulla vecchia panchina
cariata come braccia di un’antica croce,
fedele alla lapide sotto la pioggia
come un cane accovacciato al capezzale,
asciuga le nostre lacrime
raccogliendole con cura
nell’invisibile rosario…
CISZA
Jest coś rodzinnego
w ciszy mogił,
w zapachu mchu
odpoczywającego na zdjęciach,
tak, jak ciepła pierzyna
podczas samotnej zimy
otula boleść
i niezaspokojoną pustkę.
Ta cisza
siedząca na starej ławeczce
spróchniałej jak ramiona antycznego krzyża,
wierna nagrobnej płycie pod strugami deszczu
jak pies przykulony u wezgłowia łoża,
osusza nasze łzy
układając je z czułością
w niewidzialny różaniec…
Izabella Teresa Kostka
2018, edita, diritti riservati
